punktu materialnego

Encyklopedia PWN

fiz. punkt geom., względem którego moment statyczny układu punktów materialnych jest równy zeru;

tor, trajektoria,

fiz. krzywa, którą zakreśla w przestrzeni poruszający się obiekt, traktowany jako punkt materialny (np. pocisk, pojazd kosm., cząstka elementarna);

[gr. historía ‘badanie’, ‘informacja’, ‘opowiadanie’, gráphō ‘piszę’],

pisarstwo historyczne, nagromadzone teksty dotyczące przeszłości, nauka historyczna.

[gr. mēchanikḗ ‘sztuka konstruowania maszyn’],

dział fizyki zajmujący się badaniem ruchu ciał materialnych oraz oddziaływań między nimi, prowadzących do zmiany ruchu ciał lub ich odkształceń.

mech. wielkość fizyczna charakteryzująca bezwładność bryły sztywnej przejawiająca się w czasie ruchu obrotowego;

wielkość wektorowa charakteryzująca: rozkład masy w ciele — materialny m.s., oraz geom. formę ciała — geometryczny m.s.;

Materiały dodatkowe